Hoe ik stopte met mezelf klein houden en begon met écht leven!

Er was een tijd dat ik elke ochtend wakker werd met een brok in m’n maag.
Niet omdat er iets vreselijks mis was – maar omdat ik mezelf aan het wegcijferen was in een leven dat gewoon... niet klopte.

Ik deed m’n best. Echt.
Maar alles voelde als overleven: werken, eten, slapen, scrollen – repeat.
Zondagen waren het ergst. Want dan wist ik: morgen begint de riedel weer. En ik trek het niet nog een week op halve batterij.

Van buiten? Niks aan de hand. Alles prima.
Van binnen? Chaos. Frustratie. En dat irritante stemmetje dat maar bleef zeuren:
“Is dit serieus alles?”

Altijd druk, nooit écht aanwezig

M’n hoofd stond non-stop aan.
Ik was moe van het vergelijken. Moe van het denken dat ik achterliep. Moe van het gevoel dat ik iets groots te doen had… maar wat dan precies?

Dromen genoeg. Plannen ook.
Maar m’n brein was één grote pingpongtafel. Alles stuiterde, niets landde.

En natuurlijk dacht ik: “Het ligt aan mij.”
Dat ik niet genoeg discipline had. Niet genoeg drive.
Spoiler: dat was bullshit.

Ik had gewoon nooit geleerd hoe ik met m’n eigen hoofd moest samenwerken.
Alles wat ik tegenkwam voelde als:
te veel, te vaag, te zweverig, te Pinterest.
Ik wilde iets dat wérkte. Voor míj.

Dus… ik maakte het zelf maar

Niet omdat ik dacht: ik ga een business starten.
Maar omdat ik knettergek werd van m’n eigen hoofd en ik snakte naar rust, richting, overzicht – IETS.

Ik begon te tekenen wat ik voelde.
Maakte vragen voor mezelf. Korte reminders. Dingen die me hielpen terug te komen bij: wat wil ík ook alweer?

En weet je?
Het werkte.

Niet in één magische week – sorry, geen sprookje hier –
maar beetje bij beetje begon ik weer lucht te voelen.
Ruimte. Richting. Vertrouwen.

En nu? Help ik vrouwen zoals jij

Vrouwen die slim zijn, gevoelig, creatief – en soms compleet verdwalen in hun hoofd.
Die weten: ik ben voor méér gemaakt,
maar nog zoeken naar: hóé dan, zonder jezelf kapot te analyseren of drie online cursussen tegelijk te volgen.

Alles wat ik nu maak – van journals tot illustratiekaarten – is geboren uit die chaos.
Niet gelikt. Wel echt.
En vooral: concreet. Zodat het blijft plakken. Juist als je hoofd weer overuren draait.

Dus… herken je dit?

Dan wil ik je dit zeggen – en luister goed, want dit is belangrijk:

➡️ Je hoeft niet nóg harder je best te doen.
➡️ Je bent niet ‘te veel’ of ‘niet gefocust genoeg’.
➡️ Je hebt alleen tools nodig die WEL bij je passen. Simpel. Lief. Doeltreffend.

Begin klein. Echt. Begin met één ding.
Begin met jezelf serieus nemen (ja, dat dus).
Begin met iets dat niet schreeuwt maar wél werkt.

👉 Kijk hier eens rond.
Misschien zit er precies tussen wat jij vandaag nodig hebt.
Niet om alles op te lossen.
Maar om eindelijk eens vooruit te komen, op jouw manier